18-12-2014 Επ’ αόριστον Προστασία της Κύριας Κατοικίας από τους Πλειστηριασμούς!

Από τα μέσα ενημέρωσης με έκπληξη πληροφορηθήκαμε όλοι για το Σχέδιο της Κυβέρνησης να μην προχωρήσει σε αναστολή των πλειστηριασμών, έστω μόνον για την κύρια κατοικία, με αποτέλεσμα πλήθος οφειλετών να μένουν άνευ προστασίας, εκτεθειμένοι στις εκάστοτε ορέξεις των Τραπεζών, δεδομένου ότι η μόνη σημαντική διέξοδος του πολίτη για την προστασία της κύριας κατοικίας του από τη επίσπευση μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, είναι προς το παρόν ο Ν. 3869/2010, πλην όμως πρόκειται για δικαστική διαδικασία, η οποία αφορά συγκεκριμένη μερίδα οφειλετών και όχι όλους, ενώ ταυτόχρονα πολλοί είναι οι πολίτες που αδυνατούν οικονομικά να προσφύγουν σ’ αυτήν.

Οι ανακοινώσεις της Κυβέρνησης έρχονται σε συνδυασμό με το έτερο Σχέδιό της περί τροποποίησης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δηλαδή του κώδικα που διέπει τον τρόπο που απονέμεται η πολιτική Δικαιοσύνη στην Χώρα. Σύμφωνα με το Σχέδιο αυτό διευκολύνεται κατά πολύ η επίσπευση πλειστηριασμού εκ μέρους των Τραπεζών και ιδίως μεταξύ πολλών άλλων, τα Πιστωτικά Ιδρύματα (Τράπεζες) αποκτούν αδικαιολόγητα προνόμια στην διαδικασία της Αναγκαστικής Εκτέλεσης έναντι των οφειλετών, περιστέλλονται τα δικαιώματα των τελευταίων, συντέμνονται οι προθεσμίες άμυνας, ενώ συγχρόνως διατηρούνται τα υψηλά «παράβολα» για την διεξαγωγή δικών, που καθιστούν την πρόσβαση στην Δικαιοσύνη δυσχερή και απρόσιτη για τον μέσο πολίτη που δυσκολεύεται ακόμη και να καλύψει αυτές τις ίδιες τις στοιχειώδεις ανάγκες αξιοπρεπούς διαβίωσής του, πολλώ δε μάλλον γι’ αυτόν εναντίον του οποίου επισπεύδεται αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας του.

Καλούμε, λοιπόν, την Ελληνική Κυβέρνηση, να θέσει επιτέλους ως προτεραιότητα τα συμφέροντα αυτών τους οποίους «υποτίθεται» ότι εκπροσωπεί, δηλαδή τους πολίτες, οι οποίοι ήρθαν αιφνίδια και απροειδοποίητα αντιμέτωποι με τα αθρόα ασφυκτικά δημοσιονομικά μέτρα και τις δυσμενείς συνέπειες αυτών σε όλους τους τομείς της ζωής τους.

Ειδικότερα, καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να εξασφαλίσει με τυπικό νόμο ένα minimum κοινωνικής προστασίας για όλους ανεξαιρέτους τους συντελεστές της οικονομίας και ιδίως όπως:

α) θεσπίσει την άνευ όρων και επ’ αόριστον προστασία τουλάχιστον της κύριας κατοικίας κάθε πολίτη από τους πλειστηριασμούς (επ’ αόριστον αναστολή των πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας) συμπεριλαμβανομένων και των εμπόρων τόσο έναντι των ιδιωτών δανειστών (π.χ. Τράπεζες) όσο και έναντι του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων, μέχρι την οριστική και δίκαιη διευθέτηση του ζητήματος των «κόκκινων» δανείων,

β) προβεί στην μείωση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, καθώς εις ουδεμία περίπτωση ανταποκρίνονται στην οικονομική πραγματικότητα της σχετικής αγοράς, ώστε να αποφεύγεται η φορολόγηση με πλασματικά κριτήρια και

γ) μειώσει τα «παράβολα» προσφυγής στην Δικαιοσύνη, ώστε όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες, ιδίως οι πιο αδύναμοι εξ αυτών, να έχουν πρόσβαση σε αυτήν, σύμφωνα με το άρ. 20 του Συντάγματος.